czwartek, 19 lipca 2012
środa, 18 lipca 2012
piątek, 13 lipca 2012
ZAPRASZAM
Prace Magdaleny Kącikowskiej zatytuowane "Amor fati" to opowieść pełna symboliki i metafor. Pokazany przez artystkę las przeraża i zarazem fascynuje, wodzi na pokuszenie, budzi namiętność, której nie sposób się oprzeć.
Wyłania się obraz "kobiety demonicznej",
mitycznej Lilith
stającej się częścią dzikiej natury. Fotografie przywołują skojarzenia wędrówki
Dantego do piekieł, pełnej grozy historii z "Króla Olch" ale
także baśni, w których las staje się symbolem pokonania strachu i wewnętrznej
przemiany bohaterów, jak choćby baśń o Mądrej Wasylisie czy o Jasiu i
Małgosi. Warto także
wspomnieć o zaczarowanym Lesie Broceliande i Rycerzach
Okrągłego Stołu, którzy właśnie w mrocznych gęstwinach szukają miejsca
ukrycia Świętego Graala -
symbolu pełni i duchowej transformacji.
Las
stanowi archetyp ludzkiej nieświadomości, przestrzeń symboliczną, labirynt, którego przejście sprawia, że bohater staje się kimś innym, niż był zanim wyruszył w drogę.
Fotografie
artystki wydają się być zapisem jej wewętrznej podróży w głąb tego, co nieświadome i ukryte w
cieniu; swoistą autoterapią, której celem jest spotkanie i integracja z osobistym Cieniem.
Cień, jeden z głównych
składników osobowości w koncepcji C. G. Junga, zawiera w sobie wyparte i nieakceptowane
myśli, uczucia, instynkty. Stanowi rodzaj alter ego. Spotkanie z nim i integracja jest niezbednym warunkiem rozwoju człowieka, ale jest
jednocześnie niebezpieczne i trudne.
Artystka oprowadza widza po różnych
etapach swojej podróży. W pewnym momencie pojawia się obraz martwej ryby. Fotografia ta, podobie jak inne prace Magdaleny Kącikowskiej, budzić może wiele skojarzeń i
pytań. Ryba często interpetowana jest jako symbol chrześciański a zatem kojarzyć się może z chrześcijańskim systemem wartości. Według Junga spotkanie z Cieniem stawia w obliczu trudnych decyzji moralnych, częstokroć zmian w systemie wartości. Te zmiany polegają w głównej mierze na wyrażeniu zgody na istnienie ciemnych aspektów własnej osobowości. Marwa ryba może także symbolizować śmierć tego, co
stare i otwarcie się na nowe, koniec płynięcia z prądem, koniec bycia bez
głosu. Może też wyrażać zagrożenie lub ostrzeżenie przed dalszą wędrówką.
Autorka
decyduje się wyjść na przeciw swojemu przeznaczeniu, stanąć twarzą w twarz z własnym Cieniem. Obraz
kobiety zanurzającej się w wodzie może być rozumiany jako symbol
chrztu, przeobrażenia i wewnętrznej integracji.
Artystka bez wahania idzie przed siebie,
niewiedząc, co spotka ją za
chwilę. Cokolwiek bowiem ją spotka będzie to jej przeznaczenie.
Idzie wezwana przez głos, "wierna swojemu prawu" - powiedziałby C. G. Jung. Tym, co sprawia, że z
taką ufnością kroczy ku temu, co mroczne i nieznane
jest właśnie amor fati -
miłość do losu, do wszystkiego
tego, co czeka na nią na jej drodze.
Tytuł
wystawy nawiązuje do filozofii Fryderyka Nietzschego. Nietzscheańskie amor fati to zgoda na dobro i zło,
które istnieje w człowieku i w świecie, to afirmacja własnego losu, pójście za swoim wewnętrznym głosem nawet wówczas gdy na przekór rozsądkowi prowadzi nas w głąb ciemnego lasu.
Olga
Wiankowska
Olga Wiankowska- absolwentka filozofii, psycholog, psychoterapeutka.
W polu jej zainteresowań znajdują się zagadnienia związane z
filozofią sztuki, antropologią filozoficzną oraz związkiem pomiędzy
sztuką a psychoterapią. Jest założycielką Pracowni Ciało&Metafora.
http://www.facebook.com/
Olga Wiankowska- absolwentka filozofii, psycholog, psychoterapeutka.
W polu jej zainteresowań znajdują się zagadnienia związane z
filozofią sztuki, antropologią filozoficzną oraz związkiem pomiędzy
sztuką a psychoterapią. Jest założycielką Pracowni Ciało&Metafora.
http://www.facebook.com/
...................................
The series of
Magdalena Kącikowska's photographs entitled Amor fati is a story rife with symbolism and metaphors. The
forest shown by the artist both frightenes and fascinates the viewer, it leads
into temptation and arouses passion impossible to resist.
The image of a demonic woman emerges, the mythical
Lilith, who becomes part of the wilderness. The photographs evoke connotations
with Dante's journey through Hell and the terrifying story of the Erlking.
Kącikowska's works bring to mind fables which depict the forest as
protagonists' symbolical triumph over their fear and their inner
transformation, for instance the story of Vasilisa the Wise or Hansel and
Gretel. What is also worth mentioning is the legend of the magical Broceliande
forest and Knights of the Round Table, who search through dark thicket to find
the whereabouts of the Holy Grail, the symbol of fulfillment and spiritual
transformation.
The forest is the archetype of the unconscious,
symbolical space, a labyrinth whose passage transforms the protagonist into
someone different, someone he or she was not before they undertook their
journey through it.
The photographs seem to be the artist's travel
journal of her journey to what is unconscious and hidden in the Shadow. They
function as an autotherapy which allows the artist to meet and integrate with
her personal Shadow.
The Shadow, one of the main components of the
personality in C.G.Jung's concept, consists of denied and unaccepted thoughts,
feelings and instincts. It constitutes a kind of one's alter ego. Reaching it
and integrating with it is an absolute prerequisite for one's personal
development, which is both hazardous and arduous.
The artist takes the viewer on a tour of various
stages of her journey. At some point the image of
a dead fish appears. This photograph, like other
works by Magdalena Kącikowska, can invite numerous connotations and questions.
The fish is often interpreted as a Christian symbol, so it can be connected
with the Christian value system. According to Jung, reaching the Shadow makes
one confront critical moral decisions
and often experience changes in one's value system. Those changes are mainly
about declaring one's approval of the dark aspects of one's personality. The
dead fish can also stand for the death of what is old and one's opening up to
the new, the end of drifting, the end of an existence without a voice. It may
also symbolize a hazard or a warning of the journey ahead.
The artist decides to confront her destiny and
face her own Shadow. The image of a woman immersing herself in water can be
interpreted as a symbol of baptism, transformation and inner integrity.
Kącikowska moves ahead unhesitantly, unaware of
what lies ahead of her. Whatever she is
going to face is her destiny. She is drawn by a voice, 'faithful to her law',
as Jung would have said. What makes her go so confidently in the direction of
the dark and unknown is actually amor fati –her love of her destiny, her
love of whatever she may be confronted with on her way.
The title of the exhibition refers to Friderick
Nietzsche's philosophy. His amor fati is one's acceptance of the good
and evil that exist in the man and in the world. It is an affirmation of one's
fate, it is following one's inner voice even if it may lead into the depths of
the forest, against the reason.
Olga
Wiankowska
Olga Wiankowska - a philosophy graduate, psychologist, psychotherapist.
Her wide range of interests covers issues related to art philosophy, philosophical anthropology and the correlation between art and psychotherapy. She is the founder of Body&Metaphor Studio.
http://www.facebook.com/
Subskrybuj:
Posty (Atom)